O sobie

Od zawsze coś rysowałam i malowałam. Pierwszy kontakt z gliną miałam w  Liceum Renowacji Zabytków Architektury gdzie na podstawie szkiców lepiłam elementy sztukaterii. Zainteresowanie sztuką nigdy mnie nie opuściło. Na studiach wybrałam specjalizacje edytorską („bo książka to nie tylko treść ale i forma”), a moja praca magisterska dotyczyła grafiki drzeworytowej. Przez wiele lat lepiłam figury z różnych mas plastycznych, ale ograniczenia wynikające ze specyfiki tamtych materiałów sprawiły, że chcąc pełniej przekazać swoją wizję zaczęłam rzeźbić w glinie.

Moje „lepki”, bo tak nazywam swoje prace, są moją pasją, terapią, a przede wszystkim radością.

Najczęściej lepię rzeźby figuralne, którym często towarzyszą motywy ptaków, zwierząt i kwiatów. Balansuję między rzeczywistością a realizmem magicznym.

Niektóre z moich prac zanurzone są w bajkowych klimatach, zaczerpniętych z dziecięcych zabaw i książek. Ważną inspiracją stały się wyprawy z synami do Wrocławskiego Teatru Lalek.

Tworzenie rzeźby ludzkiej rozpoczynam od twarzy, dokładając lub ujmując cząstki gliny szukam ludzkich emocji. Lepię tak długo, aż nie uchwycę ich w wyrazie twarzy. To one podpowiadają mi kim stanie się figura.

Nieustannie czuję w sobie niepokój artystyczny, mam apetyt na coś więcej. Eksperymentuję z łączeniem kolorów i wzorów. Każdego dnia nastrajam swoje zmysły na nowe inspiracje. Moja fantazja nie ma ograniczeń, przede mną tylko poznanie kolejnych technik i materiałów.

Moje prace są w galeriach na terenie całej Polski .

 

*Ewa Jangas (Lepka) mieszka we Wrocławiu. Z zawodu renowator zabytków, kustosz, edytor. Z zamiłowania ceramik. Matka dwóch synów.